غلام علی رحمی در سال 1338 در روستای کرباسک زابل دیده به جهان هستی گشود. تحصیلاتش را به دلیل مشکلات مالی تا پایان دوره راهنمایی ادامه داد و همزمان، به کار کشاورزی نیز می پرداخت. در اوج جوانی به عضویت ژاندارمری سابق درآمد تا خدمت نظام را به پایان برساند. او در طول مدت خدمت سربازی فداکار، شجاع و شیفته خدمت بود.
رحمی، انسانی مؤمن و مقیّد به فرایض، گشاده رو، متبسّم و در امور خیریه و خدمت به دیگران پیش قدم بود. در مراسم مذهبی شرکت فعال داشت و به انقلاب و امام عشق می ورزید. رفتار و گفتار او بیانگر آمادگی وی برای شهادت بود و پیوسته به حمایت از انقلاب و اطاعت از امام سفارش می کرد. سرانجام در شهریور سال 1359 در منطقه ایرانشهر و در درگیری با اشرار و سوداگران مرگ در سن 21 سالگی به فیض عظیم شهادت نایل آمد. 

کتاب کبوتران بهشتی جلد 6، صفحه:4